سرنوشت این کودک و این سرباز چه شد؟از تاریخ بیاموزیم. «گاهی انسان بودن گناه بزرگیست. اکنون می‌دانم که بخاطر کمک کردن به کودکی بیگناه که بازیچه جنگ و خشونت شده است فردا قبل از طلوع آفتاب مرا به دستان خداوند می‌سپارند. می‌دانم که انسانیت هرگز نمی‌میرد ولی بدانید که گاهی انسانیت گناه بزرگیست».
متن فوق از دفتر یادداشت سرباز آلمان شرقی است که در عکس مشاهده می‌شود.
اگر تاریخ را بررسی کنیم قسمت زیادی از آن توسط جنایتکاران و دیکتاتورها اشغال شده است ولی با نگاهی کوتاه به گذشته و حال می‌توان دید که چه کسانی در تاریخ ثبت شده‌اند و بعد از سالها هنوز منبع الهام و انگیزش مردم هستند.
قطعا که دیکتاتورها و جنایتکاران در این لیست جایی ندارند.
تاریخ نام انسان‌ها را هرگز از یاد نمی‌برد
کودکی که از خانواده‌اش جدا افتاده و در قسمت دیگر جا مانده است از این سرباز آلمان شرقی درخواست دارد که اجازه بدهد عبور کند. این سرباز هم سیم خاردار را برای او باز می‌کند و کودک را نجات می‌دهد.
او به دلیل داشتن یک قلب مهربان و برای کار انسانی که کرده بود به خیانت متهم شد و اعدام شد. اما امروز می‌توان دید که کدام یک در طرف درست تاریخ قرار داشتند این سرباز یا حکومتی که او را اعدام کرد.
مجسمه این سرباز که شاید خودش هم نمی‌دانسته که این عکس از او ماندگار و جاودانه خواهد شد در ۷۰ کشور دنیا ساخته شده و ۳۱۷ خیابان در کشورهای مختلف به نام او نامگذاری شده است. کودکی هم که او نجات داد بنیانگذار یکی از بزرگترین بنیادهای خیریه در کشور آلمان شد.
این گونه است که تاریخ صف انسان‌ها و کسانی که با خون خود ارزشهای انسانی را در سخت‌ترین دوران‌‌ها زنده نگه داشته‌اند حفظ می‌کند.
آری، شاید ما در وضعیتی قرار بگیریم که انسانیت گناه بزرگی به شمار می‌رود ولی باید جانانه ایستاد چون تاریخ هرگز نام انسان‌ها را فراموش نمی‌کند.
م.حلاج