شصت و ششمین جلسه دادگاه حمید نوری برگزار شد
روز سه شنبه ۲۶ بهمن جلسه شصت و ششم دادگاه حمید نوری متهم به مشارکت در قتل عام هزاران زندانی سیاسی در زندان گوهر دشت دردادگاه استکهلم سوئد برگزار شد. در این دادگاه جلال سعیدی یکی دیگر از شاهدان جنایت حمید نوری در زندان گوهر دشت به ادای شهادت علیه او پرداخت. در این جلسه دادگاه، متهم حمید نوری، به دادگاه اعتراض کرد که چرا به شاهد اجازه داده است که علیه حکومت ایران و ولی فقیه توهین کند!
سید جلال الدین سعیدی معروف به جلال سعیدی دراین دادگاه گفت که خود و خانواده‌اش از زمان شاه فعالیت سیاسی می‌کردند. او گفت که از چهارم اسفند سال ۱۳۶۲ دستگیر شد. او یکسال بعد به اتهام عضویت در سازمان راه کارگر و مخالفت با جمهوری اسلامی، نخست به اعدام و در نهایت به۱۵ سال زندان محکوم شد.
انتقال به زندان گوهر دشت کرج
جلال سعیدی شهادت داد که در سال ۶۵ به زندان گوهردشت منتقل شد و در زمان اعدام‌ها در مرداد و شهریور ۶۷ با یک صد تن از زندانیان چپ در بند ۵ زندان گوهر دشت محبوس بود. او گفت این بند تنها بندی بود که کسی از آن اعدام نشد.
شاهد گفت زندانیان بند هفت، هشت، ملی‌کش ها، اوینی‌ها و توده‌ای‌های بند فرعی را برای اعدام برده بودند و زندانیان بند ۵ و ۶ کاملا از شرایط آگاه شده بودند.
جلال سعیدی ارتباط زندانیان را از طریق مورس تایید کرد. او گفت در مقطع اعدام ها فاصله میان بندها زیاد بود و زندانیان برای برقراری ارتباط و انتشار اخبار اعدام ها، به جای مورس زدن روی دیوارها، از نور و سایه‌روشن استفاده می‌کردند.
جلال سعیدی شهادت داد که «عباسی» یا همان حمید نوری را یکبار در حال انتقال سه زندانی برای مصاحبه در بهمن ۱۳۶۷ دید. شاهد گفت ماموران آنها را برای مصاحبه با دمپایی از روی برف ها رد کردند.
دیدن حمید نوری در زندان گوهر دشت در مهر۶۷
سعیدی تجربه یکبار ملاقات نزدیک با حمید نوری را پس از اعدام ها دارد. شاهد در توضیح آن ملاقات یکسال به عقب برگشت و گفت لشکری در سال ۶۶ فرم هایی را شامل چندین سوال به او داد. شاهد در آن فرم ها در پاسخ به اینکه آیا جمهوری اسلامی را قبول دارد یا نه و آیا مسلمان است و نماز می‌خواند یا نه، جواب منفی داده بود.
جلال سعیدی گفت او را یکسال بعد و پس از پایان اعدام ها در مهر۱۳۶۷ در ارتباط با اعتراض گروهی ده نفره از زندانیان چپ به عدم انتقال به بند چپ ها، به دادیاری بردند. حمید نوری در حالی‌که فرم های پرشده در دستش بود به او گفت: «این فرم از زیر دست من در رفت. اگه یکماه پیش این را نگاه کرده بودم یا زیر دستم بود، تو زنده نبودی که بخوای الان تقاضایی بدی. البته تموم نشده».
چشم در چشم هیولا در زندان گوهر دشت
جلال سعید گفت که نوری آن روز آرزو می‌کرد که من آنجا نباشم و احتمالا الان هم آرزو می‌کند. او گفت که نوری را آن روز چهره به چهره و بدون چشم بند از فاصله نیم متری یا کمتر دید و با او حرف زد. شاهد گفت که ۵۰ سال است که پرتره می‌کشد و سابقه تدریس آناتومی هنر دارد و مطمئن است که حمید نوری متهم دادگاه صد درصد خود حمید نوری است.
جلال سعیدی در ادامه شهادت داد که بعد از اعدام ها به زندان اوین منتقل و باخبر شد که حسین حاج محسن، زندانی هم سازمانی او و یک زندانی دیگر را حتی پیش از شروع اعدام چپ ها و شاید با زندانیان مجاهد نزد هیئت مرگ برده و اعدام کرده بودند. شاهد درباره دلیل اعدام زودهنگام حسین حاج محسن گفت که شخصا نمی داند، اما شاید یکی از دلایل عشق این زندانی به گل بود. شاهد گفت حسین حاج محسن حتی برای آب دادن به گل ها هم تنبیه شده بود.
آزادی به قصد نمایش رأفت اسلامی!
او گفت که در چهارم اسفند ۱۳۶۷ با گروهی از زندانیان در زندان اوین به خیابان منتقل و آزاد شد. او آزاد کردن زندانیان جان بدربرده را اقدامی «نمایشی و تبلیغاتی» در سطح داخلی و بین المللی از سوی مقامات حکومت خواند. او رهایی خود را از اعدام یک شانس دانست و گفت حکم در زندان جمهوری اسلامی خیلی ارزشی ندارد. کسانی بودند که یکسال حکم داشتند اما هفت سال در زندان ماندند و یا حتی سال ۱۳۶۷ اعدام شدند.
طبق اعلام قبلی، قرار بود جلسه بعدی دادگاه حمید نوری روز پنجشنبه ۲۸ بهمن به شهادت پیوند منوچهر اختصاص داشته باشد که این شاهد به علت بیماری قادر به شرکت در جلسه نبود. قاضی اعلام کرد که جلسه شهادت پیوند منوچهر برای روز دوم فروردین ۱۴۰۱ برنامه ریزی شده است. جلسه بعدی دادگاه روز جمعه ۲۹ بهمن ۱۴۰۰، هجدهم فوریه ۲۰۲۲ با شهادت محمدرضا ایزدجو در استکهلم برگزار خواهد شد.