نگاهی به دشمنی رژیم ایران با مقاومت مردم اوکراین!به قلم عبدالرحمن گورکی، نویسنده و تحلیلگر سیاس
مقاومت ارتش و مردم اوکراین تا به امروز توانسته رویاهای نیروی تجاوزگر به کشور اوکراین را نقش بر آب کرده و با پرداخت هزینه کلان جانی و مالی، جهانی را به حمایت از مقاومت مشروع خود برانگیزاند.
رئیس جمهور منتخب مردم این کشور، نه تنها مردم خود را ترک نکرد، بلکه خود تبدیل به عاملی برای انگیزش و اتحاد و پایداری مردم آن کشور گردید. زیرا وی از ابتدا به شعار «کس نخارد» اتکاء نمود و توانست به سرعت «قهرمان ملی» مردم و میهنش گردد!
مقاومت کردن، رمز بودن و ماندن!
همه ما به یاد داریم که روند موضعگیری‌های اولیه دولتها و سمت کلی باد جهانی حکم می‌کرد که رئیس جمهور اوکراین، آقای زلنسکی، کشور خود را ترک و راهی غربت شود. اما وی انتخاب کرد که خلاف این جریان شنا کند و ایستادگی و مقاومت را بر خروج از کشور ترجیح داد و اعلام کرد: «در همه جا مردم به دفاع مشغولند، آن هم بدون سلاح. خلق ما این‌گونه است. مسلح است به سلاح شجاعت و شرف. بنابراین باید گفت قدرت دارد که فریاد بزند: من اینجا هستم و این خاک من است و آنرا به کسی نخواهم داد. هر زن و مرد اوکراینی که دیروز در شهرهای اشغالی به تظاهرات برخاست و امروز و فردا نیز برخواهد خاست، یک قهرمان است… نمی‌دانستند که ما از چوب و چماق و تانک و مسلسل باکی نداریم، آن هم زمانی که می‌دانیم حقیقت با ماست… باید بدانید با هر روز پایداری و مقاومت، اوضاع به نفع ما می‌چرخد».
خانم «آنا مالیار»، معاون وزیر دفاع اوکراین، خطاب به مردم اوکراین گفت: «این فقط یک جنگ نیست، بلکه مأموریت تاریخی ماست. ما اکنون در اوج قدرت و اتحاد ملی هستیم».
لزوم حمایت بیشتر از مقاومت اوکراین
اکنون که نزدیک به دو ماه از آغاز مقاومت در آن کشور می‌گذرد. آقای زلنسکی در کنار مردمش، روی انتخاب اصلحی که کرده استوار است و از این طریق، تعادل قوای جهانی را به نفع مردم خود و در نتیجه جامعه بشریت معاصر رقم زده است. در همین رابطه، موضعگیری رئیس جمهور اوکراین مبنی بر ناکافی‌بودن تحریم‌های بین‌المللی علیه نیروی تجاوزگر و لزوم گسترش آن، و همچنین درخواستهای مددجویانه وی، هر روز بیشتر از قبل مورد استقبال جامعه جهانی قرار می‌گیرد.
قدرت چشمگیر مقاومت مردمی
از کوته‌بینی‌ها و منافع زودگذر و تحلیل و بررسی‌های روشنفکرانه و کودکانه در نگرش به مقاومت مردم اوکراین که بگذریم، حماسه مقاومت مردم اوکراین، یک بار دیگر این واقعیت را نشان داد که «یک نیروی به ظاهر کوچک» می‌تواند «یک نیروی قدرتمند جهانی» را با انتخاب «مقاومت در برابر تسلیم» به زانو درآورد.
این واقعیت را می‌توان در شعار «می‌توان و باید» مقاومت ایران نیز به وضوح دید. به طوری که مهیب‌ترین دیکتاتوری تاریخ ایران به رغم سیاست‌های مماشاتگرانه جهانی و «امدادگران نه چندان غیبی آن» و سکوت و بی‌عملی جوامع بین‌المللی در برابر جنایات این دیکتاتوری، به یمن وجود مقاومت مردمی ایران، نتوانسته به ثبات برسد و سرنگونی‌اش را به دست مردم و مقاومت ایران در پیش رو دارد.
پیروزی از آن نیروی مقاومت است!
نیروی مقاومت مشروع یک نیروی شکست‌ناپذیر است و تاریخ کشورها را مردمان و مقاومت آنها می‌نویسند و نه رژیم‌های دیکتاتوری و گذرا! مقاومت و ایستادگی بر سر آن، نیروی مقاومت را هر روز آبدیده‌تر و مصمم‌تر میکند و بذرافشان مسیر آینده آن است. در تداوم چنین روندی است که دولتها راهی جز تصحیح سیاست‌ها و استراتژی‌های خود نخواهند داشت. آنها به طور عملی بین دو نیروی متخاصم تعیین‌تکلیف تقسیم خواهند شد.
واقعیت این است که مقاومت مردم اوکراین، پژواک جنبش‌های مقاومت در کشورها و منجمله ایران تحت حاکمیت رژیم آخوندی است. مقاومتی که ارزش‌هایش با دنیای عادی بسیار متفاوت است. اوکراین جدیدترین کشوری است که چنین ارزش‌هایی را تجربه میکند. در همین رابطه می‌بینیم ورزشکاران و هنرمندان و اقشار مختلف مردم این کشور، از وزیر تا پارلمانتر و کارگر و زحمتکش سلاح برگرفته و به میدان مقاومت می‌پیوندند!
پیروزی چشمگیر مقاومت اوکراین
بازتاب پیروزی مقاومت مردم اوکراین را می‌توان در چهره و برنامه و سیاست نیروی تجاوزگر به خوبی مشاهده کرد. اکنون همه شاهد هستند که این مقاومت چگونه نیروی تجاوزگر را شرمگینانه در برابر دوراهی سرنوشت قرار داده است. «پذیرش شکست و عقب‌نشینی از مواضع اولیه، یا استمرار جنایت و ویرانگری در اوکراین» که در هر صورت پیروزی مردم و مقاومت در آن رقم می‌خورد. در نگاهی به مواضع دو ماهه اخیر نیروی تجاوزگر می‌توان به خوبی طرف برنده و بازنده میدان را تشخیص داد؟
رژیم ایران دشمن مردم اوکراین
رژیم ایران که از تجاوز به خاک اوکراین دهنش آب افتاده و آن را همچون جنگهای خلیج و افغانستان و یمن و یا ویروس کرونا، « مائده»یی برای خود می‌دانست اکنون به طور مضاعف متضرر این حمله شده و در ردیف دشمنان مردم اوکراین قرار گرفته است.
خانم مریم رجوی در سخنرانی خود به مناسبت آغاز سال ایرانی (نوروز) گفتند: «هر چند از حال و احوال مردم اسیرمان که هنوز در چنگال ولایت با قتل‌عام نیم میلیونی کرونا دست به گریبان هستند، درد می‌کشیم، هر چند از ویرانی و بی‌خانمانی مردم اوکراین رنج می‌بریم، اما باز هم به نشانه نوید پایان همه غم‌ها و دردها به نوروز سلام و آن را رو به میهن تبریک و تهنیت می‌گوییم».
در حالیکه کشورهای دموکراتیک جهان تقریبا بصورت یکپارچه تهاجم به اوکراین را محکوم کرده‌اند، اما رژیم آخوندی در یک جبهه گیری اشکار به دفاع از این تهاجم پرداخته و خود را هرچه بیشتر در جهان منزوی کرد. علی‌خامنه‌ای ابتدا امیر عبداللهیان وزیر خارجه رژیمش را به صحنه فرستاد که ناتو را عامل تحریک‌کننده این حمله معرفی کند و سپس در یک اقدام کم سابقه، ابراهیم رئیسی در تماس تلفنی به پوتین گفت: «گسترش ناتو تهدیدی جدی علیه ثبات و امنیت کشورهای مستقل در مناطق مختلف است».
بی‌جهت نیست که مشاهده می‌کنیم، دشمنی رژیم آخوندی علیه مردم اوکراین و به ویژه رئیس جمهور منتخب این کشور حالت هستریک پیدا کرده و روزانه مقاومت این کشور را مورد حمله خود قرار می‌دهد. پایان